Praga, trąba powietrzna. Prawa strona, która nigdy nie zasypia. Już siódma? Za oknem przemyka fabryka, grucha damski kapelusz. Ryczy gdzieś w rurach widmowa krowa. Tramwaj posłuchał radia i wpadł na śniadanie. Podałam cerkiewne dzwony i soczysty kawał chodnika, a Jezus znów darł się w bramie.
środa, 30 listopada 2011
Miłego dnia!
Targowa płynęła, bulgocząc lekko i ciemno, a dawne i nowe historie rozpinały się nad nią, jak gęsto utkany dach. Miłego dnia! – zawołał wesoło śmietnik.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz