Praga, trąba powietrzna. Prawa strona, która nigdy nie zasypia. Już siódma? Za oknem przemyka fabryka, grucha damski kapelusz. Ryczy gdzieś w rurach widmowa krowa. Tramwaj posłuchał radia i wpadł na śniadanie. Podałam cerkiewne dzwony i soczysty kawał chodnika, a Jezus znów darł się w bramie.
piątek, 2 grudnia 2011
windą do Konesera
Windą do nieba dla koneserów! Już nie wódczanego, a artystycznego. Na jedno wychodzi? Może. Windą. Z Nieporęckiej. Z szóstego piętra.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz